WEEKEND WATCH is er voor jou. Elke vrijdag gaan we je het beste van wat er nieuw is aanbevelen om te huren op VOD of gratis te streamen. Het is jouw weekend; stellen ons in staat om het beter te maken. Bekijk hier al onze Weekend Watch-aanbevelingen.
Wat je dit weekend kunt streamen
FILM: Christopher Robin
REGISSEUR: Marc Fosrster
GIPS: Ewan McGregor, Hayley Atwell
BESCHIKBAAR OP: Prime Video en iTunes
Het uitgangspunt van Disney's Christopher Robin garandeert vrijwel het resultaat. Een volwassen Christopher Robin wordt herenigd met Winnie de Poeh, zijn speelgoed uit zijn kindertijd en zijn denkbeeldige vriend. Je kunt van daaruit praktisch de rest van de film schetsen en niet te ver van het resultaat afwijken: de volwassen Christopher Robin is een volwassene die zijn kinderlijke gevoel voor ... nou ja, wat dan ook is kwijtgeraakt, en hij minacht aanvankelijk de terugkeer van zijn rare, uitgestreken jeugdvriend. Het is aan Christopher om de geest van zijn jeugd opnieuw vast te leggen om te redden iets , en uiteindelijk zullen hij en Poeh weer uit elkaar gaan, terwijl de communicatielijnen (en zijn connectie met zijn jeugd) open blijven. Dat dit voorspelbaar is (en dat dit uiteindelijk aansluit bij de plot van Haak a LOT) niet echt het plezier van een film verminderen Christopher Robin helemaal. In feite zijn de vergelijkingen met Haak onderstrepen alleen het belang van executie, vooral in een verhaal dat de geest wil heroveren van een geliefd stukje kinderentertainment.
De film begint op de laatste dag van de jonge Christopher Robin in het Honderd Bunderbos voordat hij naar school moet, wat het enige deel van deze film is dat is aangepast van A.A. Milne's originele Pooh-romans (in dit geval, The House at Pooh Corner ). In dat verhaal belooft Pooh Christopher Robin uiteindelijk nooit te vergeten. Hier is het andersom, want de jonge Christopher belooft Poeh en zijn vrienden Konijn, Teigetje, Knorretje, Eyore, Kanga, Roo en Uil nooit te vergeten. Maar natuurlijk doet hij dat. Hij gaat naar kostschool, wordt volwassen, trekt oorlog, trouwt, krijgt een kind en krijgt een baan bij een bedrijf dat bagage maakt. Gaandeweg is hij een zakenman met een neus naar beneden geworden, allemaal vierkante hoeken en late uren, en hij heeft net de taak gekregen om de salarissen van werknemers te verlagen om kosten te besparen. Al die tijd fronst zijn vrouw (Hayley Atwell, die meer charisma in haar pink heeft dan de meeste films waarin ze wordt gegoten, en niemand lijkt er echt in geïnteresseerd te zijn om er iets aan te doen) fronst afkeurend over hoe hij hun leven gewoon voorbij laat gaan hem door.
Het is dan ook geen verrassing dat Poeh hier zijn leven terugkeert. Geen verrassing voor ons in ieder geval; wij zijn degenen die naar een Winnie-de-Poeh-film kijken. Het komt als een nogal grote verrassing voor Christopher Robin, die als volwassene met grote benauwde verbijstering wordt gespeeld door Ewan McGregor. Christopher herinnert zich Poeh meteen, maar er wordt veel tijd besteed aan het proberen om de dwaze oude beer stilletjes terug in de boom te krijgen waar hij uit kroop voordat we bij het gedeelte komen waar Christopher zich de geneugten van zijn kindertijd herinnert en alle lessen leert die hij moet zijn een betere man, echtgenoot en vader.
De heropkomst van Pooh is ook waar het verhaal zowel impliciet als expliciet melancholisch, zo niet ronduit melancholisch begint te worden. Poeh komt op zoek naar Christopher Robin omdat hij Knorretje, Konijn en de rest is kwijtgeraakt in het Honderd Bunderbos. Het is daar nu grijs en somber. En om eerlijk te zijn, het was daar om te beginnen niet bepaald een carnaval van gelach. Het Winnie-de-Poeh-universum is altijd een nogal ingetogen eigendom van kinderen geweest. Poeh wordt stilletjes rondgeleid door zijn buik en krijgt vreemde uitdrukkingen. De rest van zijn vrienden zijn allemaal overgeleverd aan een of ander emotioneel extreem of een ander (Teigetje is manisch; Konijn is obsessief-compulsief; Knorretje is paranoïde; Iejoor is depressief). In de jaren zonder Christopher Robin in de buurt, moeten we aannemen dat ze allemaal al decennia lang in de ongewoon mistige bossen ronddwalen? Ongezien en onbemind? Dit is donkerder dan de Toy Story 3 verhaallijn waar het ongewenste speelgoed allemaal hun eigen sterfelijkheid ontmoet.
Als een Winnie-de-Poeh-verhaal, Christopher Robin is een beetje teleurstellend omdat we relatief weinig tijd doorbrengen met onze vrienden uit het Honderd Bunderbos. Poeh is echter de uitzondering, en het is echt moeilijk om niet gecharmeerd te zijn door zo'n argeloze kleine beer. Poeh is niet schattig en ook niet bijzonder wijs. Hij lijkt niet echt een agenda te hebben die verder gaat dan het verwerven van honing. Kijken hoe hij de moderne wereld in zich opneemt, is echt grappig, en je zou willen dat je er meer van kon zien.
Uiteindelijk de geneugten van Christopher Robin zijn mild, maar regisseur Marc Forster en schrijvers Alex Ross Perry, Tom McCarthy en Allison Schroeder, door niet bang te zijn voor die melancholische hoekjes van het bos, waar onze jeugdvrienden wegkwijnen in de koude, donkere schaduw van onze afwezigheid, geven je tenminste veel om over na te denken.
Waar te streamen Christopher Robin