Netflix beëindigt zijn stortvloed aan horrorfilms uit oktober met Zijn huis , over een Soedanees echtpaar dat een paar spoken oppikte terwijl ze hun door oorlog verscheurde land ontvluchtten naar Engeland. De eerste speelfilm van regisseur Remi Weekes kan een argument zijn dat het spookverhaal niet dood is; het kan ook aantonen dat Netflix zijn enge beste spaarde voor het laatste deel van het seizoen.
ZIJN HUIS : STREAM HET OF OVERSLAAN?
De kern: De nachtmerrie van Bol (Sope Dirisu) is levendig: een jong meisje, haar pop, een lange tocht door het zinderende stof, een vlot vol vluchtelingen. Het kapseist. Paniek. Hij wordt wakker in een klein bed in een detentiecentrum, terwijl zijn vrouw Rial (Wunmi Mosaku) hem troost. Ze worden door de Britse immigratie-autoriteiten op de hoogte gebracht van hun vrijlating, automaten die vermoeide en kwetsbare mensen op micro-agressieve wijze door een neutrale bureaucratie leiden. Bol en Rial krijgen een plek om te wonen. Ze moeten in huis blijven. Ze kunnen niet ergens anders werken of naar een andere plek verhuizen. Ze zijn in wezen op borgtocht, en één verkeerde beweging zal ervoor zorgen dat ze worden teruggestuurd naar de burgeroorlog en genocide dat ze zo wanhopig willen ontsnappen. Jij zou ook wanhopig zijn. Niet dat deze cynische overheidsmedewerkers er iets om geven. Ze hebben het allemaal gezien. Ze gapen bij het lijden van hun medemensen.
Ondanks dat hij een van deze functionarissen is, is Mark (Matt Smith) bijna een oké mens. Hij laat Bol en Rial hun nieuwe huis zien, een relatief ruim appartement in een lelijk project. Normaal gesproken zijn er twee keer zoveel mensen op een plek die half zo groot is, zegt Matt, maar Bol en Rial hebben geluk gehad. Het kleine vierkantje gras buiten wordt met afval bezaaid, en het interieur ziet eruit alsof het ruikt alsof het 30 jaar te laat is voor ontsmetting. Bol opent een afgedankte pizzadoos en wordt begroet met een zwerm kakkerlakken. Het plaatselijke tuig scharrelt luidruchtig buiten rond. Maar het is beter dan Sudan, en Rial zegt dat ze wederom geboren zijn.
Niemand zei dat de overgang gemakkelijk zou zijn, maar Bol lijkt vooral geplaagd door iets dat zich manifesteert in de muren van het appartement. Het is angstaanjagend, schimmig en maakt krassende, schelle geluiden. Rial ziet het ook, maar lijkt niet bang. Het is een nachtheks, benadrukt ze. Is het werkelijk een nachtheks? Bol lijkt ongelovig. Wij misschien ook. Misschien zijn ze de soort geesten die geen kwaad doen, maar zijn ontmoetingen worden steeds heftiger; Rial spreekt gewoon met hen en hun relatie wordt gespannen. Dit is geen spookhuisverhaal. Nee, het is beslist een situatie die in de boom zit / alleen wat je meeneemt.
Foto: Aidan Monaghan / © Netflix / Courtesy Everett Collection
Aan welke films zal het u herinneren ?: Zijn huis integreert op creatieve wijze bovennatuurlijke folklore in een pragmatische setting, vergelijkbaar met het onderschatte Netflix-juweeltje uit 2019 Atlantics - en voegt een vleugje fantastische grotesquerie in Guillermo del Toro-stijl toe (denk aan Crimson Peak of De ruggengraat van de duivel ).
Prestaties die het bekijken waard zijn: Dirisu en Mosaku zijn hier buitengewoon, ze brengen de complexiteit van het huwelijk in de subtekst, onderzoeken stilletjes de vervreemding van verplaatsing en creëren empathische portretten van mensen die met trauma omgaan.
Gedenkwaardige dialoog: Heb je ze over de heks verteld? is waarschijnlijk het laatste dat Bol wil dat Nial de inspecteurs van de immigratiedienst vertelt, maar dat is precies wat ze zegt.
Seks en huid: Geen.
Onze mening: Zijn huis is heerlijk eng. Het is ook een rijke karakterstudie. En het is scherpe kritiek op de manier waarop het systeem asielzoekers behandelt. En het maakt een grimmige metafoor voor psychologische shock. Weekes - die het scenario schreef, waarvan het verhaal naar Felicity Evans en Toby Venables gaat - maakt een ambitieus verhaal binnen een eenvoudig kader, waarbij het van realisme naar surrealisme met een stiekeme zelfvertrouwen verschuift. Dromen en hallucinaties zijn vaak hacky, manipulatieve constructies in horrorfilms, maar hier zijn ze een kunstzinnig, onthullend en soms angstaanjagend venster op de trauma's uit het verleden en het heden van de personages.
Yellowstone seizoen 4 netwerk
De beelden van Weekes zijn vaak buitengewoon effectief - twee gloeiende ogen die griezelig boven een kampvuur zweven, zombieachtige figuren die verdwijnen met een druk op de lichtschakelaar. De enge dingen komen meestal voor in het appartement en wat voor hypnagogische droomlandschappen Weekes ook in de hoofden van zijn personages steekt. Het nieuwe huis van Bol en Nial is een nachtmerrie van zwarte schimmel en smerig behang dat vanzelf verdwijnt. Op een bijzonder waanzinnig moment, wild gedreven door geesten, grijpt Bol een hamer en slaat gaten in het gips, een scène van waanzin die we van buitenaf zien, kijkend door de ramen naar een gek geworden man. De volgende dag bezoekt hij het immigratiekantoor in een roes en vraagt om een nieuw appartement. De ratten maken hem en Nial ziek, zegt hij, en een ambtenaar merkt terloops op: die plaats is groter dan mijn huis.
Het is dus net zo verontrustend in de buitenwereld - een wereld waar Bol volhoudt dat hij en Rial moeten acclimatiseren, een twistpunt tussen hen. Ze maakt een uitgebreide Soedanese maaltijd en begint met haar vingers te eten; Bol staat erop dat ze gewend raakt aan het gebruik van een vork, maar ze zegt dat ze alleen het metaal kan proeven. Bol wordt als een van hen vluchtelingen begroet door een pastoor, die hem uitnodigt in de kerk voor wat gedoneerde goederen en om een voetbalwedstrijd met de lokale bevolking te kijken. Rial wordt lastiggevallen door drie zwarte tieners als ze verdwaalt in de buurt, en ze beschimpen haar: ga terug naar Afrika. Overal is afschuw.
Onze oproep: STREAM HET. Zijn huis is meeslepend, aangrijpend en intelligent, geconceptualiseerd en geregisseerd met gewiekste vaardigheid. Het is gemakkelijk een van de beste horrorfilms van het jaar.
Moet je de horrorfilm streamen of overslaan? #Zijn huis Aan @netflix ? #SIOSI
- Beslisser (@) 31 oktober 2020
John Serba is een freelance schrijver en filmcriticus gevestigd in Grand Rapids, Michigan. Lees meer van zijn werk op johnserbaatlarge.com of volg hem op Twitter: @johnserba .