Nu op Netflix, niet in kaart gebracht staat momenteel als een Top 10 theatrale box office-artiest van 2022 , mede dankzij drie dingen: Eén, ster Tom Holland, AKA Spider-Man No. 3. Twee, gerenommeerd bronmateriaal (namelijk een meer dan 40 miljoen verkochte videogameserie over een onverschrokken jonge avonturier en schat jager). En drie, escapisme, waarschijnlijk? Gedurende meer dan een decennium van ontwikkeling, fietste de filmadaptatie door een half dozijn regisseurs voordat hij landde op Zombieland en Venijn kerel Ruben Fleischer; Mark Wahlberg, Antonio Banderas, Sophia Ali en Tati Gabrielle ronden de cast af, die allerlei tijd besteedde aan springen en schieten en wat dan ook voor groene schermen voor een film die de man die het best bekend staat als Peter Parker in Peter Parkour verandert (wat, eerlijk gezegd, is niet echt een sprong, excuses voor de woordspeling). Om nu een Wahlberg-regel uit deze film te lenen en te decontextualiseren: 'Laten we eens kijken wat deze shitcan kan doen!'
ONGEKEND : STREAMEN OF OVERSLAAN?
De kern: Nathan Drake (Holland) ontwaakt in vrije val, god weet hoeveel duizend voet boven het aardoppervlak. Zijn voet zit klem in de riem van een aan een vliegtuig bungelende lading vracht, en om het ongemakkelijk te maken schieten ook enkele slechteriken op hem. Dit is niet bepaald een ideale manier om uit een dutje te komen, maar misschien spreekt dat voor zich. Hoe kwam hij in deze hachelijke situatie? Welnu, dit is een van die films die begint met iets spannends in de veronderstelling dat het een trek van de snuit van een mug is, weg van verveling van het publiek, we moeten terugflitsen om erachter te komen, en dan onze weg terug banen naar deze schrijnende scène. Hoe ver moeten we terug flashen? Tot Nathan's jeugd natuurlijk, duh, toen hij en zijn oudere broer Sam (Rudy Pankow) in een weeshuis woonden en zulke geschiedenisnerds waren, braken ze een museum binnen om de eerste kaart van de hele wereld te stelen die ooit werd getekend. Hierdoor kwamen ze in de problemen, wat Sam ertoe bracht weg te rennen en nooit meer gezien te worden.
Ondertitel: NEW YORK, PRESENT DAY, wat een leugen is, want we kennen de feitelijk het heden is de dag waarop Nathan uit een vliegtuig valt, dus dit specifieke moment vindt eigenlijk minstens een paar dagen voor het heden plaats. (Sloppy-ass-films vermoorden me langzaam, zeg ik je.) Nathan bart op een chique plek genaamd Kitty Got Wet (yeesh), waar hij omdraait en flessen gooit zoals Cruise in Cocktail en zakkenrollers waardevolle spullen van goedbetaalde merken zoals Oliver Twist. Dan gaat hij naar huis, naar een piepklein, armoedig appartement waar hij traint zonder een shirt te dragen. Op een dag parkeert Victor 'Sully' Sullivan (Wahlberg) zichzelf bij Kitty Got Wet (yeesh) en onthult dat hij alles weet over Nathan - zijn sheisty manoeuvres en zijn interesse in het legendarische verloren goud van de beroemde Spaanse ontdekkingsreiziger Magellan. Sully kende Sam, die samenwerkte om de schat te vinden. Maar Sam is nu verloren of misschien dood; Nathan stemt ermee in Sully te helpen, in de hoop zijn geliefde broer te vinden, en te eindigen met een deel van de legendarische buit van miljarden dollars, die misschien niet bestaat omdat niemand hem door de eeuwen heen ooit heeft gevonden. Maar ik heb hier een goed gevoel over, want als Nathan en Sully niet slimmer waren dan alle anderen die ooit hebben geleefd sinds de jaren 1520, zou er geen belachelijke film over hen zijn - en dit lijkt zeker niet zo te zijn. het type verhaal dat nadenkt over falen als een belangrijke bijdrage aan persoonlijke psychologische groei.
Dus gaan ze, Indiana De Da Vinci-code Rondtrekken in Barcelona en de Filippijnen, aanwijzingen volgen en artefacten vinden, en een derde partner, Chloe Frazer (Ali), oppikken om te helpen met de waar en wat. Ze zijn niet de enigen op het gouden spoor - smerig-nare, oude- oud -geldmiljardair Santiago Moncada (Banderas), wiens familie Magellan zelf bankrollde (ik zei toch dat het oud geld was), wil er de kost van maken en heeft een koelbloedige, gemene verdomde moordenaar in dienst, Braddock ( Gabrielle), om zijn vuile, vuile werk te doen. Het 'grappige' hier is, Sully en Chloe zijn zulke glibberige achterbakse palingen, elk blijft Nathan vertellen om de ander niet te vertrouwen, dus hij is de serieuze jongen die tussen twee doorgewinterde oplichters wordt gevangen, hoe dan ook relatief gezien. Vuisten, kogels en scherts vliegen, maar WORDEN WE NIET VERMAAKT?
Aan welke films zal het je doen denken?: Nationale schat voldoet aan Cocktail voldoet aan Raiders van de verloren ark voldoet aan De Da Vinci-code voldoet aan Missie: Onmogelijk voldoet aan The Goonies voldoet aan Moordend Eiland .
Prestaties die het bekijken waard zijn: Holland toont hier meer go-get-'em enthousiasme dan in al zijn niet- Spider Man uitstapjes. Hij heeft heel veel charisma en een gretig vermogen om glanzend, actiegedreven entertainment te brengen met dunne personages en nauwelijks een nies in de richting van subtekst. Is dat een achterlijk compliment? Ja en nee! Het is een lange manier om te zeggen dat ik graag zou zien dat hij een creatieve stap voorwaarts zet en doorgaat met de Missie: Onmogelijk franchise nadat Tom Cruise met pensioen gaat.
Memorabele dialoog: Het script hier varieert van:
Chloe: Sully heeft geen vrienden. Ik kan het weten - ik ben een van hen.
Tot:
Nathan: Hoe ziet dat er voor jou uit?
Chloe: Een sleutelgat.
Geslacht en huid: Geen. Een hotelkamerscène waarin Holland shirtloos is en Ali's badstof badjas van haar schouder hangt, is frustrerend vruchteloos. Dus, TBFOOBMALADWTOTOTF: te druk bezig met gedoe over oude kaarten en legendes en manieren bedenken om de anderen te slim af te zijn om F—.
Onze mening: niet in kaart gebracht is het type film dat ervoor zorgt dat je erop blijft wijzen dat het het type film is dat dit cliché en dat andere cliché doet. Daarom is dit het soort film waarin onze hoofdrolspelers gewoon door een oude historische kerk kunnen razen met een paar boutensnijders en niet alleen nooit een enkele bewaker zien, maar nauwelijks een gefronste wenkbrauw zien van een oude non. Het type film waarin boobytraps DUIDELIJK waren ontworpen om trage, onaangename 16e-eeuwse softbodys te vermoorden, niet ultrasnelle keto-parkour-pilates-HIIT-wat dan ook 21e-eeuwse hardbodies zoals die van Holland en Ali. Het soort film dat een sleutelreeks in een populaire ketchup-op-kartonnen pizzaketen plaatst (welke? Veruit de slechtste!) en er volkomen schaamteloos over is. Het type film dat gelooft dat 'Een soort Romeinse antichambre' niet alleen een volledige zin is, maar een goed, solide stuk dialoog. Het type film met meerdere is-she-outta-bullets/she's- nooit -outta-bullets actiescènes. Het type film met geweldige scads en proppen goedkope, waardeloze CGI-visuele effecten, omdat ze zeker duur zijn, zelfs als ze niet bijzonder overtuigend zijn. Het type film dat dingen uit 20 andere films haalt en er flauwe pap van maakt.
Het is ook het type film dat niet half slecht is wat betreft onbeschaamde tijdverspillers, een aannemelijkheid-be-verdomd, elk-detail-is-een-plot-apparaat verhaal over een elite kader van moreel gecompromitteerde, maar uiteindelijk sympathieke dromerige actiefiguren die kronkelige stippellijnen volgen op ouderwetse kaarten naar grote stapels goud, oneliners naar elkaar spugen en onderweg bloedeloos geweld plegen. (Hoe bloedeloos? Zo bloedeloos, als een personage de keel wordt doorgesneden, zijn er twee druppels. Ik moet die PG-13 behouden!) Fleischer kent zeker zijn weg in een pittige actiescène, maar dit is allemaal vrij algemeen, hoog -vliegende/low-stakes middle-of-the-road dingen, glad gemaakt en perfect te bekijken en des te saaier ervoor.
Ga je de hoogvliegende schattenjacht streamen of overslaan? #UnchartedMovie op VOD? #SIOSI
Onze oproep: SLA HET OVER. niet in kaart gebracht is een soort parkour piraten van de Caraïben , en als dat klinkt alsof het een beetje klote is, heb je gelijk. Bel me als er een capoeira is Missie: Onmogelijk .
John Serba is een freelance schrijver en filmcriticus gevestigd in Grand Rapids, Michigan. Lees meer van zijn werk op johnserbaatlarge.com .
Stroom niet in kaart gebracht